Бяцхан тархитай хүмүүсийн ертөнцөөс

нэг удаа охин бид 2 гадаа зад тоглодийм байнаа. гадаа бүрэнхий болжаагаа ч анзаарсангүү. тэгсэн гэнэт
охин: ээжээ, 2улаа хурдан орий, удкуу хаяанхуу болохнээ гээд үсрээд уналаа
би: за, юунд нь яардым бэ?
охин: гүү ээ, ээжээ хаяанхуй болчуул би "хун" болчих нь шдээ, хүмүүс намайг хаяаад миний нууцийг мэдчнээ. хурдалаа хурдал, орий гэдиймдаа.
гэртээ орж ирээд
охин: ёохх, яааг нууцаа хүмүүст баяигдуулах гэжийшдээ.
би: зүгээр шдээ хэн ч өмнө ийм өөлкөн "хун" хараагүй л байлгүү дээ.
охин: миний нууцийг хэн ч мэдэх ёсгүй гэж би боджийн. гэхдээ яахав хүмүүс сонирхоод байвал нууц биш болгож болноо. хүмүүс тэетээ тэегүй хун болж чадкуум чинь гэцэн их маадгар байна аа тэр ер нь.

өглөө болгон би хүүгээ сэрээдийн. хүү маань сэрэх гэж их учир начиртай ажил болноо. ямар асуудал гардагыг ээж хүмүүс л энийг ойлгох байхдаа эсвэл сайхан унтжаахад сэрээх ямар төвөгтэй-бухимдмаар байдийг мэднэ дээ.
тэгсэн хүү маань босчоод өглөөнийхөө цайг уугаад суужаахдаа ингэдийм байнаа.
хүү: ээж, та намайг яг сайхан зүүдэлж байхад сэрээхийм аа.
би: тийм өө, ээж нь зүүдийг нь харахкуу болохоор сайн мэдкүү сэрээчдийм байна лдаа, уучлаараа.
хүү: ахаан яг шөнө бол их онцгүй зүүдэлдийн, тэгээд өглөө болохоор майр гоё зүүд зүүдэлдийн шдээ, ээжээ. хөмсгөө зангидав :0(
би: тэгээд доо яах уу?
хүү: болуул сэрээхгүй байуул тээ, даанч би хичээлдээ явах хэрэгтэй байдагггг....
кээ, энэ залуу яг юу гэхгээд байгааг нь мэдэх үү?! ^__^