"Гэр орон хоолтой байгаа билүү"
"Хүүхдүүд гэртээ юу хийж байгаа болоо"
"Дэлгүүрт авах юм маань байгаа болов уу үгүй болов уу"
"...ханиад хүрчихсэн байсан эм авах билүү, ямар эм байдаг билээ"
"хамаатны тэр ажилгүй гэсэн хэнээс ажил асууж өх вэ"
"би ингэхэд гэрээсээ яарч гараад чухал материалаа хаана хийлээ"
"ажлын уулзалт маань амжилттай байх болов уу, болоосой доо"
"энэ юу ярьсан бол"
"юу гэж боджоогоо бол"
"яанаа"
"яах уу"
"яаж байгаа бол"
"яах гэж байгаа юм"
"аа ~ аа" гэх мэт элдэв юм бодож санаа зовсоор байтал ...
Тэгсэн нэг найз маань сурсан зүйлээсээ ингэж хуваалцлаа.
"санаа зовохоо болио, санаа зовлоо гээд сайжирсан ч юмгүй муудсан ч юмгүй. Тэртэй тэргүй 60 хүрэхээрээ чиний тухай хэн яриж байгааг тоохоо болино, тэгээд 80 хүрэхээрээ хэн юу гэж яриж байсныг ч санахаа болино." гэж найзад маань нэг 80 настай хүн зөвөлсөн гэнээ.
Гоё зөвөлгөө байгааз.
Санаа зовохгүй байх гэдэг нь үнэхээр сайн зуршил! Ийм зуршилд суралцах гэсээр байтал 80 хүрэхнээ гэсэн.
1 comment:
ayaayaaya sanaa zovohgui baih hetsuu shuu :) gehdee sanaa zovoh neeree l eruul bish tee, teglee geed yu ch uurchlugduhgui, tegsen murtluu l sanaa zovoh geel :)
Amaraa
Post a Comment